İmkansız sandığım herşeyde aslında küçükte olsa bir ışık olduğunu bana hatırlatacak bir hikayem var bu konuda benim . Yıllar mı yıllar önce kuzenim karşı apartmanımızda, çok şirin, uzaktan bakınca yakışıklı, yaşı yaşıma, boyu boyuma bir gencimizi fark ediyor . iki tane abi ve bir erkek kuzenle büyümüş biri olarak k.. özelliklerimin anca ayırdına vardığım dönemler o dönemler. kendime yeni yeni bakmaya başladığım "ammaannn beni beğenen böyle beğensin" kafasından sıyrıldığım zamanlar. kendime birini arıyorum yani ve bu sebepten çocuğumuz benimde dikkatimi çekti tabi bir de ben balkonda oturup, kitap okumayı, müzik dinlemeyi, uyumayı kısaca her türlü aktiviteyi çok severim. Balkonu kocaman bir ev hayattan tek beklentim o derece neyse o ilk karşılaşmadan sonra ben her balkona çıktığımda karşımdaki beni keser ben karşımdakini, karşılıklı oturup çay içiyoruz, arkadaşlarımızla sohbet ediyoruz, yemek yiyoruz vs.  Sadece birbirimizi tanımıyoruz. Böylece aylar seneler geçti ben tabi olayın dalgasındayım yani kesinlikle tanışacağımı düşünmüyordum onla.

Bir haziran akşamı (diriiidiiiraaaaa) ... ben yine balkonda oturuyorum, ne yaptığımı hatırlamıyorum ama ayrı apartmanda gözüm.  Bir karton gördüm, balkondaki koltuğa koyulmuş Telefon numarası yazmış ama yavrum bilmiyor bebeğim onu ​​seçemeyeceğimi yani bir şeyler gördüm ama emin değilim numara. Kadın milleti işte hemen telefona sarılıp arkadaşımı aradım. Anlattım böyle böyle diye ama inanamıyorum diye bir şey olacağına. ertesi gününüz farklı bir sebepten arkadaşım bize geldi. Bu sefer hava kararmamış grup yine pankartı ama yanımdaki insanın, önündeki yazıyı okuyamayacak kadar göz numarası büyümüş, haberi yok. bu sefer biz yazdık tabi verdik numaramı. Bir aşk başladı, yağmur altında öpüşmeler, ele ele gözlenmek suskunluk hepimizi dinlemeler, bağımsızlığımızı açmıyoruz

Filmdekine yakışan bir oğul olsun istedim,  sonumuz böyle bitmedi tabi ki. Bu birliğin gerçek bir anlatım, bunu bir arada ve hiçbir zaman gerçek bir şekilde anlatmak, bulanış umursamadığım bir şeyin gerçek çalıştıryla yaşamayı, sürprizlerle dolu olduğunu öğrenmiş olmam. Belki de mühim olan ilk insanın hayatında. bu kadar asla unutulamayacak. 

Hikayemi beğendiyseniz begenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen ...