Hiç gitmediğim yollar var.

Uçmadığım gökler.

Koşmadığım kırlar var.

Yaşamadığım yıllar.

Sarılmadığım bedenler.

Dökmediğim gözyaşlarım var;

Biraz hüzünden, biraz sevinçten...

Hiç öpmediğim eller,

Bakmadığım gözler var.

Hiç tatmadığım yemekler.

Hiç bilmediğim şehirler var.

Kısa dünya hayatında,

Uzun yıllarım var.

Izlersin bazen gök kubbeyi,

Ve dalıp gidersin göğe;

Mavinin eşsiz sonsuzluğuna...

Çünkü bilirsin,

Orada umut var.

Bilirsin, mavinin getirecekleri var.

Sonra gece olur.

Mavi yerini alacakaranlığa bırakır.

Olmasa da seyrettiğin gökte,

Yine de sen bilirsin.

Karanlıkta bir mavi saklı.

Mavi de umut saklı,

Umutlarımız da yarınlarımız saklı.

Bugünleri geçip yarınlara bakmanın zamanı...

Hayatı yaşamak,

İlk kez bastığın yollardır.

Uçmaktır gökyüzünde,

Süzülmek kuşlar gibi.

Tüm kırlarda koşmaktır.

Tüm yılları yaşamaktır.

Sarılmaktır yitirilmiş bir cana,

Ağlamaktır; biraz sevinçten,

Biraz aşktan.

Öpmektir bir eli, sevmektir gözleri.

Tatmaktır bir yemeği,

Yaşamaktır tüm şehirlerde,

Kısa dünya hayatında,

Uzun yıllar olmaktır.


-Bu da siz değerli dostlarımla paylaşmak istediğim bir şiirimdir. Bu ve buna benzer diğer yazılarımı da okumak isterseniz lütfen BURAYA tıklayın.